Այն օրից քանդվեց մեր Հայոց տունը, ա
Ընկավ մեր գիրն ու գրականությունը, բ
Ընկավ մեր <1 անընթ.> գրականությունը, ա
Երբոր առաջվան մարդիկ մեռան, բ
Հին բանաստեղծներն երբ որ ողջ մեռան, գ
Նոր մարդիկ եկան- բանաստեղծ դառան: ա
<1 անընթ.> ազգի պոետներ դառան բ
Նոր մարդիկ եկան- պոետներ դառան։
393-394 տողերի դիմաց, աջ լուսնցքում՝
Որ չի ճան<աչում> ազգի մեծերին,
Ոչ ուղերձ ձոնում նրանց գործերին
404-405-Միթե, ճշմարիտ, հայոց աշխարհքում
Մարդիկ քեզ իսկի չեն հարգում։
404-405 տողերի դիմաց, ձախ լուսանցքում՝
-Ով հեր <...> ինչեր ես պատմում,
Ապոլլոն վկա, ես չեմ հասկանում։
412 տողը ջնջված է։
413 տողից հետո՝
ա
- Ունես- հարցըրեց- մի պաշտոն, մի գործ բ
Ունես- հարցըրեց- մի պաշտոն կամ գործ, 415
-Դժվար Է , ասավ, երբ անգործ Է մարդ, 417
-Հասկացանք, ասավ, պարապ ես եղել...»։ 420
-Բանաստեղծն, ասավ, թող պանիր շինի,
421 տողի փոխարեն՝
Որ հացի, վարձի դառնա արժանի,
427 տողի փոխարեն՝
ա
Այսպես ենք դատում մենք [հանգիստ] խղճով- բ
Այսպես ենք դատում մեր մաքուր խըղճով-