Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
[ 157 ]
Նա մի պոեմ պիտի գրեր
Ու մի պիես ու մի վեպ.
Գրիչ առավ, թղթեր դրեց
Եվ հայացքը հառեց վեր.
Նայեց, նայեց առաստաղին,
Հանճարի տեսք ընդունեց,
Դեմքին իջավ խորը թախիծ,
Քունը տարավ... ու քնեց։
Երկա՜ր քնեց։— Եվ աչքերը
Խորը քնից բացեց երբ —
Թերթում կարդաց, որ գրել է
Նա մի պիես ու մի վեպ։—
1928
|
|
