Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Աշնան իրիկուն
Դեռ կը համենա
Բլուրին վըրա
Լացը սրինգին...
ՈՒ դեռ երկնքին
Իջել կը վախնան
Աստղերը աշնան...
Հատ-հատ կը թափին
Այս լուռ ծովափին
Արցունքներ անտեր...
Իսկ ես չե՜մ գիտեր՝
Տանիմ դեպի ու՛ր
Այս սիրտըս թափուր...
Դեռ կը համենա
Բըլուրին վրա
Լացը սըրինգին...
|
|
