Ձիերը վարգում են լեռներով, լեռները միանում են նրանց։ Լեռներից ներքեւ, ամենախորքում՝ մի մատուռ. կորամեջք մի մամիկ մոմ է վառում՝ զորավիգության համար հայոց քաջերի։ Մոմի վերընձյուղված լույսի տակ, երկնքի շավիղներով, շարժվում են ձիավոր ու լեռ՝ որպես ստվերներ մոտեցող Աստվածների։
