Jump to content

Աքլորի հրավերը

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից

ԱՔԼՈՐԻ ՀՐԱՎԵՐԸ

Աքլորը հարևանի հավին հրավիրում է կուտի. ասում է.

— Հավիկ-մարիկ, արի կուտ տամ, կե՛ր։

Հավը չի ընդունում աքլորի հրավերը։

— Կուտ ունենաս, քո հավերին կտաս,— ասում է ու կչկչում։

— Լավ,— ասում է աքլորը։— Դու հիմա կտեսնես, ինչքան կուտ ունեմ ես։— Էս ասում է ու կանչում իր հավերին.

— Կու-կու-րի-կուտ... Կո՜ւտ, կո՜ւտ, կո՜ւ...

Կուտի անունը որ լսում են հավերը, հավաքվում են շուտ և ուտում կուտ, իսկ հարևանի հավին դուրս են անում. նրան կուտ չեն տալիս։

1908