Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Բանվորուհու երգը
Բաճկոնդ կապույտ,
Յուղոտ է՝ ի՞նչ փույթ․
Էլ լուծ չես կրի՝
Դու տերն ես երկրի․․․
Շինում ես, շտկում․․․
Քո ազնիվ մտքում,
Հոգսը նմանի
Տրտունջ չի հանի։
Հինն ես խարխլել,
Ոչինչ չես խլել․
Անհոգ թռչնի պես
Կուշտ օրդ է հանդես։
Դու հինն ես քանդել
Ու կապված անթել,
Հոգուս, սրտիս հետ՝
Կապրես, իմ ասպետ։
Ու արթուն մտքով
Ինձ էլ քո հետքով
Կանչում ես հառաջ,
Դատս ձեռքդ առած։
Բաճկոնդ կապույտ
Մրոտ է՝ ի՞նչ փույթ․
Ես լուծ չեմ կրի՝
Դու ես տերն երկրի․․․
1922 թ. 20 հունվարի
|
|
