Գիշերվա քաղցր

Վարդան Հակոբյան

***

Գիշերվա քաղցր ծոցում ծվարած
Մի լույս մոմակալ,
Եվ նրա շուրջը՝ երգեցիկ լույսեր,
                Գեղեցիկ հույսեր,
Ինքն իր կրակով վառվող աղջկա
Աչքերում ծաղկող երազնե՜ր, հույզե՜ր...
Մի լո՜ւյս մոմակալ,
Որ ինքը իր տակ չի լուսավորում,
Իր իսկ լույսերով ընդգծում է լուռ
                        Շքեղությունն այն
                Նվիրումների,
Որ աչք - ունքից է ծորում աղջկա,
Որ եւ իր ճերմակ հրից է ծորում.
- Ստվերները՝ ինձ, լույսը՝ ձե՜զ, մարդի՛կ...