Մի գորտ ընկած ցամաք առուն Կռկռում էր, հա՜ կռկռում: — Քիչ կռկռա, այ գորտ քեռի: Աշուն կգա, ջուր կբերի, — Հույս էր տալիս մի սև ագռավ: — Է՛, ի՞նչ անեմ, սիրտս վառավ, Մինչև ցամաք առուն ջուր գա, Գորտի աչքն էլ հո՜ դուրս կգա:
