Գրաբարի դասագիրք/Երկրպագութիւն մոգուցն
| ← 3․ ԳԱԼՈՒՍՏ ՄՈԳՈՑՆ ՅԵՐՈՒՍԱՂԵՄ (Մատթ․ Բ․ 1-6) | Մանուկ Աբեղեան |
5․ ՅԻՍՈՒՍ ՅԵԳԻՊՏՈՍ (Մատթ․ Բ․ 13-15) → |
7Յայնժամ ՀերովդԷս գաղտ կոչեաց զմոգսն և ստուգեաց ի նոցանԷ զժամանակ աստեղն երևելոյ։ 8Եւ արձակեալ զնոսա ի Բեթղեհեմ՝ ասԷ․ «ԳնացԷ՛ք, ստուգեցԷ՛ք վասն մանկանն և յորժամ գտանիցԷք, ազդ արասջիք ինձ, զի և ես եկեալ երկիր պագիլ նմա»։ 9Եւ նոքա իբրև լուան ի թագաւորԷն, գնացին։ Եւ ահա աստղն, զոր տեսին յարևելս, առաջնորդեաց նոցա, մինչև եկեա, եկաց ի վերայ, ուր Էր մանուկն։ 10Իբրև տեսին զաստղն, խնդացին յոյժ ուրախութիւն մեծ։ 11Եւ իբրև մտին ի տուն, տեսին զմանուկն հանդերձ Մարեամաւ մարբն իւրով, և անկեալ երկիր պագանԷին նմա․ և բացեալ զգանձս իւրեանց՝ մատուցին նմա պատարագս ոսկի և կնդրուկ և զմուռս։ 12Եւ հրաման առեալ ի տեսլեան չդառնալ անդրԷն առ ՀերովդԷս՝ ընդ այլ ճանապարհ գնացին յաշխարհն իւրեանց։