Գրաբարի դասագիրք/Վասն բժշկութեան ամենայն ցաւոց

Մանուկ Աբեղեան

26․ ՎԱՍՆ ԲԺՇԿՈՒԹԵԱՆ ԱՄԵՆԱՅՆ ՑԱՒՈՑ (Մատթ․ Ը․)

¹Այլ իբրև Էջ ի լեռնԷ անտի, գնացին զկնի նորա ժողովուրդ բազումք։ ²Եւ ահա մատուցեալ բորոտ մի, երկիր պագանԷր նմա և ասԷր․ «ՏԷ՛ր, եթԷ կամիս, կարող ես զիս սրբել»։ ³Ձգեաց զձեռն իւր և հասցոյց ի նա Յիսուս և ասԷ․ «Կամիմ, սրբեա՛ց»․ ⁴Եւ վաղիվաղակի սրբեցաւ ի նմանԷ բորոտու-թիւն։ ⁴Եւ ասԷ ցնա Յիսուս․ «Զգոյշ լեր, մի՛ ոմեք ասիցես․ այլ ե՛րթ, ցո՛յց զնձն քո քահանային և մատո՛ զպատարագն, զոր հրամայեաց ՄովսԷս ի վկայութիւն նոցա»։

⁵Եւ մտեալ ի Կափառանում, մատեաւ առ նա հարիւրապետ մի, աղաչԷր զնա և ասԷր․ ⁶«ՏԷ՛ր, մանուկ իմ անկեալ կայ ի տան անդամալոյծ՝ չարաչար տանջեալ»։ ⁷ԱսԷ ցնա Յիսուս, «Ես եկից և բժշկեցից զնա»։ 8Պատասխանի ետ հարիւրապետն և ասԷ, «ՏԷ՛ր, չեմ բաւական, եթԷ ընդ յարկաւ իմով մտցես, այս ասա՛ բանիւ, և բժշկեսցի մանուկն իմ։ ⁹Քան-զի ես այր մի եմ ընդ իշխանութեամբ, ունիմ ընդ ինև զինուորս, ասեմ սմա ե՛րթ, և երթայ, և այլում թԷ՝ եկ, և գայ, և ծառայի իմում թԷ՝ արա՛ զայս, և առնԷ»։ ¹⁰Իբրև լուաւ Յիսուս զարմացաւ և ասԷ զայսոնիկ, որ զհետն երթային․ «ԱմԷն ասեմ ձեզ, և ոչ յԻսրայելի զի բազումք այսպիսի հաւատս գտի երբԷք։ ¹¹Բայց ասեմ ձեզ, զի բազումք յարևելից և յարևմտից եկեսցեն և բազմեսցին ընդ Աբրահամու և ընդ Աահակայ և ընդ Յակովբու յարքայութեան երկնից, ¹²և որդիքն արքայութեան ելցեն ի խաւարն արտաքին․ անդ եղիցի լալ և կրճել ատամանց»։ ¹³Եւ ասԷ Յիսուս ցհարիւրապետն․ «Ե՛րթ, և որպԷս հաւատացերդ՝ եղիզի քեզ։ Եւ ողջացաւ մանուկն նորա յաւուր յայնմիկ։

¹⁴Եւ եկեալ Յիսուս ի տուն․ Պետրոսի՝ ետես, զի զոքանչ նորա անկեալ դնԷր տապացեալ։ ¹⁵Կալաւ զձեռանԷ նորա, և եթող զնա ջերմնն․ յոտն եկաց և պաշտԷր զնա։

¹⁶Իբրև եղև երեկոյ, մատուցին առ նա դիւահարս բազումս և եհան զայսսն բանիւ և զամենայն հիւանդսն բժշկեաց, ¹⁷զի լցցի բանն, որ ասացաւ ի ձեռն Եսայեայ մարգարԷի․ «Նա զհիւանութիւնս մեր վերացոյց և զցաւս մեր եբարձ»։

¹⁸Տեսեալ Յիսուսի ժողովուրդս բազումս զիւրև՝ հրամայեաց երթալ յայնկոյս։ ¹⁹Եւ մատուցեալ դպիր մի ասԷ ցնա․ «Վա՛րդապետ, եկից և եղ զկնի քո, յոր վայր և երթիսցես»։ ²⁰ԱսԷ ցնա Յիսուս․ «աղուիսուց որջք գոն, և թռչնոց երկնից՝ բոյնք, այլ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ, ուր դիցԷ զգլուխ իւր»։ ²¹Եւ մի ոմն յաշակերտաց նորա ասԷ ցնա․ «Տ՛Էր, տուր ինձ հրաման, զի երթայց, նախ թաղեցից զհայր իմ»։ ²²ԱսԷ ցնա Յիսուս․ «Ե՛կ զկնի և թո՛յլ տուր մեռելոցն՝ թաղել զմեռյալս իւրեանց»

²³Եւ իբրև եմուտ ի նաւն, գնացին զկնի նորա աշակերտքն նորա։ ²⁴Եւ ահա շարժումն մեծ եղև ի ծովուն, մինչ նաւին ծածկել յալեաց անտի, և ինքն ննջԷր։ ²⁵Եւ մատուցեալ աշակերտքն՝ յարուցին զնա և ասեն․ «Տ՛Էր, փրկեա՛ զմեզ, զի կորնչիմք»։ ²⁶Եւ ասԷ ցնոսա․ «ԸնդԷ՞ր վատասիրտք Էք, սակաւահաւա՛տք»։ Յանժամ յարուցեալ սաստեաց հողմոցոն և ծովուն, և եղև խաղաղութիւն մեծ։ ²⁷Եւ մարդիկն զարմացան և ասԷին․ «ո՞րպիսի ոք իցԷ սա, զի և հողմք և ծով հնազանդին սմա»։

²⁸Եւ իբրև անց յայնկոյս յերկիրն Գերգեսասւոց, պատահեցին նմա դիւահարք երկու, ելեալք ի գերեզմանացն, չարաչարք յոյժ, որպԷս զի չԷր հնար անցանել ումեք ընդ այն ճանապարհ։ ²⁹Եւ ահա աղաղակեցին և ասեն․ «Զի՞ կայ մեր և քո, Յիսո՛ւս, Որդի՛ Աստուծոյ․ եկիր տարաժամ տանջել զմեզ»։ ³⁰Եւ Էր հեռագոյն ի նոցանԷ երամակ մի խոզից արօտական։ ³¹Եւ դևքն աղաչԷին զնա և ասԷին․ «ԵթԷ հանես զմեզ աստի, հրաման տուր մեզ երթալ յերամակ խոզիցն»։ ³²Եւ ասԷ ցնոսա․ «Երթա՛յք»։ Եւ նոքա ելեալ գնացին յերամակն խոզից․ և դիմեաց ամենայն երամակն ի դարԷ անտի ի ծով, և մեռան ի ջուրսն։ Եւ խոզարացքն փախեան և երթեալ ի քաղաքն պատմեցին զամենայն և զիրս դիւահարացն։ ³⁴Եւ ահա ամենայն քաղաքն ել ընդ առաջ Յիսուսի․ իբրև տեսի զնա, աղաչեցին, զի գնասցԷ ի սահմանաց նոցա։