Գրաբարի դասագիրք/Վասն թողլոյ զբիւր քանքարն

Մանուկ Աբեղեան

21․ ՎԱՍՆ ԹՈՂԼՈՅ ԶԲԻՒՐ ՔԱՆՔԱՐՆ (Մատթ․ ԺԸ․ 23-35)

²³Նմանեցաւ արքայութիւն երկնից առն թագաւորի, որ կամեցաւ համար առնուլ ի մԷջ ծառայից իւրոց։ ²⁴Եւ իբրև սկսաւ առնուլ, մատուցաւ առ նա պարտապան մի բիւր քանքարոյ։ ²⁵Իբրև ոչ ունԷր հատուցանել , հրամայեաց զնա վաճռել տԷրն նորա՝ և զկին նորա և զորդիս և զամենայն, որ զինչ և ունիցի, և հատուցանել։ ²⁶Եւ անկեալ ծառայն երկիր պագանԷր նմա և ասԷր․ «Երկայնամի՛տ լեր առ իս, և զամենայն հատուցից քեզ»։ 27Գթացեալ տԷր ծառային այնորիկ՝ արձակեաց զնա և զփոխն եթող նմա։

²⁸Եւ ելեալ ծառայն այն եգիտ զմի ի ծառայակցաց իւրոց, որ պարտԷր նմա հարիւր դահեկան, և կալեալ զնա խեղդեր և ասԷր․ «Հատո՛ ինձ, զոր պարտիսդ»։ ²⁹Արդ անկ անկեալ ծառայակցին առ ոտս նորա՝ աղաչԷր զնա և ասԷր․ «Երկայնամի՛տ լեր առ իս, և զամենայն հատուցից քեզ»։ ³⁰Եւ նա ոչ կամԷր․ այլ չոգաւ, արկ զնա ի բանտ, մինչ հատուսցԷ զպարտսն։

³¹Իբրև տեսին ծառայկիցքն նորա՝ որ ինչ եղեն՝ տրտմեցան յոյժ և եկեալ ցուցին տեառն իւրեանց զամենայն, որ ինչ եղևն։ ³²Յայնժամ կոչեաց զնա տԷրն իւր և ասԷ․ «Ծառա՛յ չար, զամենայն զպարտսն թողի քեզ, վասն զի աղաչեցեր զիս։ ³³Իսկ արդ ո՞չ Էր պարտ և քեզ ողորմել ծառայակցին քում, որպԷս և ես քեզ ողորմեցայ»։ ³⁴Եւ բարկացեալ տԷրն նորա՝ մատնեաց զնա դահճած, մինչև հատուսցԷ զամենայն զպարտսն։ ³⁵ՆոյնպԷս և Հայրն իմ, որ յերկինս Է, արասցԷ ձեզ, եթԷ ոչ թողուցուք իւրաքանչիւր եղբօր իւրում ի սրտից ձերոց զյանցանս նոցա։