Դու ասացիր՝ հող կդառնան շահ ու նոքար, Հաֆի՛զ

Բ

Դու ասացիր՝ հող կդառնան շահ ու նոքար, Հաֆի՛զ,—
Ինչո՞ւ էլ դու կին սիրեցիր, ռանգ ու ռուքար, Հաֆի՛զ։—