Դու ասիր՝ անէ՛ է ամբողջը, աչքերիդ իջած մի շղա՛րշ է

[ 213 ]

XXVII

Դու ասիր՝ անէ՛ է ամբողջը, աչքերիդ իջած մի շղա՛րշ է.
Դու գերի՛ ես, մա՛րդ, ուղեղիդ, ուղեղիդ անէ

վանդակին։—

Նա անդուլ պնդում համարեց թե ուղեղը այդ,

թե շղարշը—

Եվ ելավ, որ փոխի այդ շղարշը— և մահին խնդաց

խնդագին։