[ 208 ]
V
Ես քեզ ո՞նց, քեզ ո՞նց, հասկանամ, Ես քեզ ո՞նց ամփոփեմ ուղեղում իմ, Երբ չեկած՝ դու արդե՛ն իսկ չկաս, Բայց հա՛ր դու լինում ես— ու տևում ես։