Զգում եմ խնդուն՝ դասական հողով եմ կրկին

Եղիշե Չարենց

[ 458 ]

ANAKREONS GRAB
ԱՆԱԿՐԵՈՆԻ ԳԵՐԵԶՄԱՆԸ
(Գյոթեից)

Ասա, ուր վարդն է ծաղկում, ուր որթն է

փարվում դափնենո՛ւն այն,

Ուր տատրակն է ճախրում, ուր միշտ ծղրիդն

է երգում,

Ու՞մ գերեզմանն է այստեղ, որ փռել են վրան

աստվածները

Ողջ ճոխությունը կյանքի։— Անակրե՛ոնն է

հանգչում։

Գարո՛ւն, և՛ ամառ, և՛ աշուն — ո՛ղջը կյանքում

ճաշակեց նա,

Բայց ձմռանից նրան ցուրտ թո՛ւմբն այս

ծածկեց վերջապես։