փառականն էր։ Անեցին .տեղափոխվում էր Հայաստանի ղա նագան կողմերը նա նույնիսկ պատռեց Ասիա ի սահման ն/րր և ահագին քանակությամբ ցրվեց ալնպիսի հեռս,, տաններում ինչպես են Ղրիմ Ւեհաստան հանգարիս,, Բայց ամ1ն տեղ նս ս,ա1ում էր իր պարծանբր այն, որ ն ս անեցի է, եվ ա,ն ժամանլյկ 1,րր Ախար,անի ափին կարիճ ներ էին միայն , ողում պա,ատների, եկեզհղ՚։նե,,ի, պարիս, ների հոյակապ բեկորների մեջ, գաղՏական անեցոլ երրորդ կամ չորրորդ սերունղր, նստած Որի,1ի ափերում, հիշաաս կարան հր գծագրում, Որի մեջ, ք կարաորեչո I իր աար* բախս,, ողբայի ոերկան մխիթարվում Ւր իր հեռավոր անղ ։ա,ր ;ի;ե,ով, այն, որ Ղրիմի հայ գաղթականությանը Անի1դ է ռարս Ւկեո Մենք ֊սրտս ռոլ, հպարտությամբ պատմում է հիշ ատակ արանը, - Պ ահ յ ավունինե րհ սերոմդիղ ենք Անի մեծ, թագավորս,նիստ քաղաքից, Մեր Անի քաղս, քը իշխանների և աղն,լականների բնակության ,ոեղ էր I, չենք կարող սահմանի մեջ գցել ու սյաամեյ այն անսահման և
կան իշխաններից սկսած մինչե գոեհիկները քացի յույ ա
մեջ և հազար ու մի եկեղեցի»՝,
Դարերի րնթաղջռ մ անեցի ղսղթակակ , մ1ն իկ մ, ռացավ Եվրոպայի հողի վոա՝ և իր լեզռն, և իր ս զգայիք ավանդություններ,, րա,ց երրեր չմոռացավ I, նույնիսկ այժմ էլ չէ մոռացել մի բան՝ Որ նա Անի քաղաքից է,
Անին ՚ ւ ,ս րծան ք կ, բայց կա ր նրան Ւսնելո ս Ւ ն յակ. Սեր մատենադրո թյան մէ, ոչինչ հ իշ աս, ա կո լթ յ ո։ն չկլ. , վերակնկի քաղաքի գրության մասիէ, Միս,ն XVII • արի հեղինակ Ւ բեմ իա Յելեպին իր մի գրվածքի մէ ջ հի ւռլմ Ւ որ աՒսե, է Անին ավերակ դրության մե,, ինչպես ավերակ էին և նրա շրջակաները, Օտարազգի ճանապար հռրդներից է, նռւյն այդ դարում մի երկու հոդի անցողա
