կարգավորին ի ա է,ե, որ նա էլ ա Կաստաս ո,թյուն տա լիս, թե էսպես հրաշալի քաղաքը ան1 կով ա կործանվել, Առաջինը սուրբ մարգի բերնից անեծք բառը խոսք ւի պետք Ւ գ,,,ս գա, գոս, էլ էկավ Ար սրի,, երեսս ,-տիդ տակ, պետք է մեկ մ^րգի խաթեր միլիոն Կռզի՛ կորյնես, Թե պետք է կորցնկր րնչի՛ ստեղծեցիր,,
Ս,սկ,,,,ն այս պարզ ու հասկանավ, գ ատողս,թ, ունլ, ամ
բոխի հսմար չէր։ < էռապաշտ»վ)յ»լնն ու սուրբ հովհան
ծրզնկացվո անեծք,, սռրը էնպես էին նրան,, սոտռմը 1ցՎեԻ "ք ՚“ՂաՐ ք“՚լւոզ ա ք յա,փաթին լ լէր՝ չէր կս,րոգ ՝անիբ,
ԱրոԱս 1զր բերում Լ և այգ ամքոխի ի, կական խոս
ւերր
«քմս,, կէգնի, անիծած խոզում վ, ՚վ կմնա, հայ,մա իլրքն սուտ իմակ կխոսի, Մեր վիզլ, զարկես մեր քանր խանես, վալլախայ էս շօլո,Ա կեցօգ հմլայ մեկն է, ա չեղնի, եգնի, Խաղար տարի խա ասա խա գ,ո,խգ ի բարին գար կի. Մենք չբնք կենա չր),ք կենա»,
Տարմանա/ի չէր որ Անին մի տարօրինակ 1,րեո,յթ էր Դվում աՏս տեսակ ժողովրդի մեջ, Անին անիծված տեղ չէր միայն քո րգ ավազակների թունավոր կտրիճների ն խեց գետինների համար, Իսկ նրս– աննման գեգեզ կություննե րր հասկանալի էին հեռու տեղերիդ եկած ճանապարհորդներին) •այ ամբոխը լախենում էր նրանից, փախչում էր։ Եվ ն,հ ւգիաեր մինչև անգամ, որ Անին բարէխոսում է նրա համար, հասկացնում է իր ա,ցե,ուներին, որ այգ ամբոխը ա,զքաՆ քժբււխտ է իր տգիտության և գերոլթ,ան պատճառով,
Քառասնական թվականներին է, Անին աոանձին ոլշա-գրության բազմաթիվ ատելությունների առարկա էր, Գիտ նական աշխարհը հետաքրքրվել էր հռչակավոր ավերակնե րով, և այցելուներից շատերի համար գ,խավոր գործն էր արձոՈագրտթյուններն ընդօրինակելը, Պե՛տք է ասել որ օտյւր այցելուները անձեռնհաս պիտի լինեիէ, այդ գործի ճեղ, նրանք չգիտեին հայերեն լեզուն և կարոգ էին միայն մեքենաբար արտանկարէ, բարերի վրա փորված աաոերր,
ււդ-Յ
