կառ ա վարել նա հիԱեեց տեղական դատարաններ, որոնց դիմում էի բոլոր իրլանդաէքիները, անահս խեէ ով անգլիական դատարանները« 1843 թուի հոկտեմբերի 3ին գոլ բլին ի մաս պիտի դումա րռւէր մի միտինգ, որ բազմամարդութեամբ պիտի դերաղանցէր մինչև այդ տեղի ունեցած թլոր միաինդներըւ Այդտեղ ժողովուրդը պիտի սաորադրէր թագուհու անունով դրուած այն հանրագիրը, որ պահանջում էր Իրլանդիայի ան հատումը։ Օկօննէլ հայտարարեի, որ ինքը կը կագմէ մի ժամանակավոր պա ր լա մեն սա յ սրը կը կաոյա վարկ երկիրը՝ եթէ անդ լի ական կառավարութիւնը մերժէ ժողովրդի հանրադիրը» Բ։այց միտինդը չը կայացաւ։ 1աււավարութիւնը չաա ուչ ի մա ցաւ նրա մասինֆ և երբ գրքերը գնացին միտինգի տեղը։ Բոլոր ճանապարհները ծածկուած էին մարդկանգ անհամար խմբերով, որոնք շտապում էին ժամանակին հասնել։ Ընդհարումը դիրքերի և ժողովրդի մէջ անխուսափելի էր։ Րա1, Օ’հօննէլ համողեց ամենքին հպատակուել կառավարութեան կարգադրութեանէ և ժողովուրդը ցրուեց
կառավարութիւնր վճռեց միջոցներ ձեռք տալնել հռչակաւոր հայրենասէրի դէմ։ էօրդերի պալատը համարեա միաճայն վճաւեց դատի ենթարկել Օ’Կօննէլինէ գա տ արանը դատապարաեց նրան տուգանքի և մի տարուայ բան տա րկ ու թեան Օ’Կօննէլ գնաց բանտյ բայց բողոք ներկայացրեց լօր
