Էջ:Գլադստօն.djvu/127

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ՍԱ ս գործուն է ութիւնը նրանց աքողուեց» (հեղափոխականներին հաւատարիմ Սևացած քսու. մթշ հէպպերարի անունով տեղում շրհապատուեց անգլիական զինուորներով և ոստիկաններով։ 118 մարդ կառավարութեան ձեռքն ընկան յ իսկ Տեացածները փախան» Օ’Թրիէն ձ ուրիշները մահուան դաաապարաաւեցանյ բայց թագուհին ստիպուած եդաւներել ամենքին և րաւականանալ միալհ աքսորելով նրանց Իրլանդիայից» Այնուհեաե դժբախա կդզին մատնուեց հոզատէրերի կամայական ութեան, և ամայի դարձաւ» \հեռելօւթիւն էր ա իրում ամեն տեղ և միայն դիւդացիները շարունակում էին վրէհ հանել հո ղաս» էրերից ղաղան ի սպանութիւն ների, հրձգութիւնների մի հոցով» գաղթականսւ.» թխնը դէպի Ամերիկա շարունակւում էր անընղհատ։ Այնաեզ կազմտկե րպւում էր մի նոր Բլան» դիա, որ լցուած էր անսահման ատելութեամբ դէպի Անդ լիան»

ֆրանսիական յեդափոխութիւնը ոտքի կանդնեցրեց և չարտիստներին» ՜հյրանց լիաղօրները

1848 թ. ապրիլին հալա քո լեցան լօնդօնում և մի մեծ հանրագիր կազմեցին» հէտք էր կարդալ այդ հանրագիրը մի ահադին ժողովում, որը այնուհետև պիտի թափօր կազմ էր և աանէր հանրագիրը պար՜ լամենտին ներկայացնելու» \քինիստրութիւնը վա խեց և ժողովն ու թափօրը ապօրինի յայտարարեց» միենոյն ժամանակ դիմեց գեներալ Այելլինզտօնին