Էջ:Գլադստօն.djvu/135

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

կր ծահրահեզ չափերի է Մի քեր մ հալրենասէ ր յ կարլփ Պփէրիփ անունովդ որ մի տա զանգալոր մարդ էր։ Կողաքեապահ գատաւո րների վճոով մեղաայոբ էր ճանաչուած իբրե քաղաքական լանցաւոր։ Նրան աք

սորեցին մի կղզի , որ թոլորովին ղսլրկ էր էոէ ա՝՛

քից։ Ահգտեղ նրան ութ աարի վարկագրեցին քար սաաչել արեի աաԿ․ և ամբողջ ժամանակ նա յթդթակով կ ապոլյսծ էր տաժանակիր աշխատանքների գատապարտուած մի չարագործի հետ, որ նշանավոր էր իր գազանածին կոպտութեամր։ Այնպիսի պետական գործիչներ յ ինչպէս էին հաչօլեա և Նէօպարգիյ իրրե ոզորմութիւԱ ։ դատապարտուած էին տաժանակիր աշխատանքների։ 3՝ ագաւորը իր պատշգամից գիտում էր, թէ ինչպէս նրա նախ. կէն մինիստրին հարկագրում էին սրբել փողոցները և ինչպէս էին շղթաներ հագցնում այն պատգամաւորներին, որոնք մեղագրուած էին քաղաքական հանցանքների մէջ։ Աէպիսի հանցանքների1 համար գատապարտուածների թիլը հասնում էր 22 հագարի, Օրէնքյ իրաւունքյ ար ղ արութիւն հնքուած էին, ֆէրդինանղ գրում էր ֆրանսիական թագալ որին։ «ի/ ժողովուրդը մտածելու. հարկաւորաթիւն չունի։ Ես հոգս եմ տանում նրա բարօրութեան և արժանաւոբու թեան մասին»։

Ա11 բոլոր սարսափներից լադստօն այն քան տքբդովուեց, որ իր բարեկխա/ների մի հոցով թսհհայութիւն սաացաւ մտնել բանտերըյ ուր պահւոյմ