Էջ:Գլադստօն.djvu/139

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

յխիստ էր հարուածը, որ Գլադստօնի նամակների դէմ ամբողք հասարներ գրուեցան, որոնք պնդում էին թէ, ընդհակառ.ակնյ «ռումբ» թագաւորիո հպատակները միանգամայն երջանիկ են։ ֆէրդին անդի կառավա րութեան ներկա լա ցուցիչը \օնդօնում պահանքում էր, որ օաար պետութիւններին ուղարկուի նաև Գլադստօնի գրածների հերքումը, բա((ք լօրդ հալմերստօն կոպիտ կերպով մերժեց այդ պա

հանքը։

՜ձիչա էք կէապօլի բռն ակայութիւնը չարու» նակուեց և դրանից քեաոհ, մինչև որ գարիբալդի իր հոհակաւոր ղօրախմբով եկալ և աղատեց խեղճ ժողովուրդը, բայց Գլադստօն բււԱութեան օքախի առաքին սասանեցողն էր։ \քօտիկ ծանօթու. թիւն հաստատելով իտալացի հայրենասէրների հետ, որոխց մէչ կ ակին գար իբալդիի պէս խելքի և տա՜ դանգի տէբ մարդիկ նա վերադարձաւ Անգլիա։