Էջ:Գլադստօն.djvu/141

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ռանց պարագլխի էր այն ա ցել։ մի մասը նորից վերադարնաւ պահպանողականների շարքը, էսԿ Ղէագ՜ ստօն դարձաւ. գիզրտէլիի հակառակորդը» հարկավոր է մի քանի խօսք ասել այս վնրհփնի մասին, որի գործուն է ութիւնը այն քան աղէաարեր էր մանավանդ արևելեան հարցում

գիզրէլիք կամ, ինչպէս ասում էին արհամարհողները (.գիզի))ք չաա խելօ, և ընդունակ մի հրէայ էր, որ իր գրած մի քանի վէպերով բա լյական լա լան ի անուն էր հանել անգլիական գրական ութեան մէքյ Սկզբում նա պա ականում էր արմատական կուսակցութեան ։ Լինելով չափազանց փառասէր նա ձգաում էր ձեռք բերել իշխանութիւն հարստութիւն։ հնուտով նա թողեց ազատամիտներին և ղարձալ ծայրալեղ պահպանոզական է հլռահին ահողութիւնները, որոնց նա հասաւ մեծ գժոլարութիւններով, փոխեցին նրա բա րոլա կան կերպարանքը» յա մի տաղանդաւոր արկածախընդիր էր3 ՛ճարպիկ չոլտ հասկացողյ առանց որևէ սկզբունքի—մի քամելէոն, որ փոխում էր իր գոլ՜ ները առանց դժուարութեան ։ ՜նրան տրուած էր գրելու շնորհք. պակաս չէր և խօսելու տաղանդը։ Նա ոլնէր օձի էնզոլյ իր ճառերը համեմում էր լպիրչ սրախօսութիւններով և կարողանում էր պղտորել մարդկանց մտքերը նունիսկ ամենապարզ հարցերի մէջ։ Սեփական չահը, իր կուսակցութեան ահոզութիւնը այդ չահի համար և Անգլիալի ահո