Էջ:Գլադստօն.djvu/170

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

հպները մեծ ոգևոր ու թեամբ ընդունեցին Գլադստօնինէ որ կայանի էր իբրև հելլէնասէր և հոմերոսի քերմ երկրպագու.։ Նրա ճանապսւրհոր դութիւնը նման էր հաղթական գնացքի։ Ամեն տեղ ժողովուրդը տօնում էր նրա գալուստը։ Ամենքը համողուած էին, որ Գլադստօն եկել է կըղ՝ զիները ազատելու։ Իզուր նա հաւատացնո. մ էր որ իր պաաուիրակութեան միակ նպաաակն է հաշտեցնել կղզեցիներին Անգլիայի գերիշխան ու. թեան հետ։ է, ա շրքեց ամեն տեղ, մանրամասն տեղեկութիւններ հաւաքեց և յայտնեց անգլիական կաօւավարութեան, որ բոէոր կգէեցիների միահամու ռ իափագն է։ միանալ հունաստանի հետ։ Ապա գնաց Աթէնք։ \թակալն շքեղ ըեդունելութիւնները առիթ աո լին պահպանողականներին ասելույ թէ Գլադստօն ինքն է խրախուսում կղզեցիներին բաժանուել Անդլիայից։ Գլադստօն յետ կանչուեցյ և նրա փոխարէն ուղարկուեց մի ուրիշ պա աո լիր ակ է /»րին յանծնարարուեց ամեն հանք գործ դնել, որ անգլիական իշխան ութիւնը պինդ հաստատունի կըզ՜ զիներում։ հարցը ծդծդուեց մինչև 1864 թէլը3 երբ Անդ լիան Գլադստօնի առաջարկու թեամբ համաձայնուեց տալ կղգհները հունաստանին հհիքողութեան դլխաւոր պատճառն այն էր, որ հունաստանը թագաւոր էր ընտրել գանիայի թադաւորի որ դունյ գէորգին, որ վիկաօրիա թագուհու հարսի եղբայրն էր