Էջ:Գլադստօն.djvu/188

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

ցրած հրագիրներից մէէլն ու մէկը, տալիս էր նրան իր վստահութիւնըա կա ռավարութիւնը ժողովրդի ծեռքին էր»

յյինչգեռ \\հեգլիան ձեռք էր բերում այսմեծ իրալոլնքը։ \։ Ր լանղիան դարձեալ ցոյց տուեց, որ իր գա ար չէ մոոյացել, \քենք տեսանք, թէ ինչ պէ մի կողմից սովը և միւս կողմից անգութ կայուածաաէրերը հեռվացնում էին թչուառգիւղացիներին իրանց հայրենի երկրից և հագարներով փախցնում էին Ամերիկա» խարիների ընթացքում այնտեղ կաղմուեց մի նոր ի րլան գի ա, որ վայելեէով քաղաքական աղատու թիւն, ձեռք բերելով բարօրութիւն։ Կա ա ազի , անհաչա թշնամութիւն էր աածում դէպի Սհնգլիան։ (՝ուն Բլանդիայում՜ սիր ում էր գերեզմանական անչաբժութիւն։ Ովկիանոսի միլս ափում ծաղկած նոր ի րլան գի ան չէր մոռանում իր արիւնաներկ մայրհայրենիքը և պատրաստւում էր Ազատել նրան անգլիական ոստիկանի լսւունցքիցա ՜\յեգրերի ագատութեան համար մղած երկարատև պատերազմը ամերիկա՛կան ի րլան գա ցիներին սովորեցրեց գին ուոր ական արուեստը։ \իացեալ ՜հյահանղնե րի մէջ բազմաթիւ էին իրլանգացի օֆիցերներ յ գեներալներ և ղին՜ ոլորներ։ Երթ պատերազմը վերֆացաւ։ Այս կըռ։ Ոլոգները իրանց ուշագրութիւնը նուիրեցին իրանց՝ հայրենիքին։ Կրկու Իհ։ Լան գի աներ ի մէջ սերտ յարարեբութիւններ տեղի ունէինյ և ահա հին իր՛»