Էջ:Գլադստօն.djvu/195

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Գլադստօն իր պաշտպան ութեան տակ առաւ. ե՜ իրլանդական գիւ.ղացուն։ \նչպէս գիտենք։ էվաէուածատէրը ամեն ժամանակ , նոյնիսկ աաւանց պատճառվի, կարող էր հեռացնել գիւղացուն իր հողից։ Այււ կամայական ու. թեան դէմ Գլադստօն ա3ւաքաբկեց կարողութիմն տալ գիւղացուն հետըղհետէ գնել իր վարձած հողը, և մի փայլուն ճառի մէջ Յոյց տուեց , որ \ւ բլանդի այում պէտք է գիւա ղական տարրի համար ստեղծել այնպիսի պայմաններ, որ նա հա րկագրուած չը էին ի գաղթել, թափառել։ դրա համար պէտք էր նրան օգնել, պետական գանձարանից փոխառ.ութիւն տալ։ ց այս անդամ Գլադստօն հաստատ չը կանգնեց իր ասածի վրայ և սկսեց գիքուաէներ անել հակառակորդներին այնպէս որ իր առաք արկած օբինագիծը բոլորովին կեբպարանափոխուեց։ \է րլան դի ափ ք\ւլստէր նահանգում կար սովորութիւն , որ կայուածատիրոքը ղրկում էր անսահման իրավունքներից այն կայուածատէրը, որ կա պա լա ռ ու գիւղացուն հեռվացնում էր հողից պիտի տար տուգան, և բացի դրանից այն բոլոր չինութիւնների և բա՝ րեկարգութիւնների արժողութիւնը, որ գիւղացու միջոցներով էին գլուխ բերուած։ Գլադստօն այս մասնաւոր շրքանի սովթբութիւնը օբէնք դարձրեց ամբողք ի րլան գիայի համար գբան ով չէր վեր քանում հոդային արիւնոտ հարցը 3 և գիւղացու. տտնքան քները չէին վերանում։ \քի թեթև քայլ էր՛