18 86 թոէի հունվարին Գլադստօն դարձեալ «ս«.ա։ հին մինիսար էր
Այնուհեաև իրլանգական հարցը երկու, կու սակ ցու,թիւննե րի դործունէսւթե ան գլիատւոր յօո արկան դարձաւ.» Գլադստօն միացաւ իբչանգացի ների հեա և պահանջեց ինքնավարութիւն \\րլանդիաֆի համար։ Ազաաամիա կուսակցութեան մէ, պառակաա ՏԹհր սկսուեցան եծա մասն ութիւխր հաւաաարիմ ՏԹաց Գլադստօն ին3 բայց մի փոքրիկ խումբ բաժանուեց յ հեոսացաւ կուսակցութիւն ից է համարելով իրլանդական ինքնավա րութիւնըւքեա սա կար աեգամահասաութիւն Անգգլիայի համար։ ՈացոդԱերի թւում էին մի քանի արիստօկրա ո Ազատամիաներ, որոնց առաջնորդն էր հարաինգ աօն և աբմտաականեր, որոնց թւումլ էր հէէմ բէրվէն։ Զէմբէրլէն մինիսար էր Գլադստօնի կա բինէաում և իսկոյն հր աժ արու եց երբ Գլադստօն մինիսարութեանը հաղորգեց իրլանգական ինքֆոս» վ։4րութեան ծրագիրը. ալնուհեաե նա Գլադստօնի ամենսվսիսա հակառակորդներից մէկը դարձաւ ։ Ազատամիա կուսակցութիւնից բաժան ու ած այդ հաաաւածը սաացաւ սունիօնիսա» անունր։ Նա պա՝
հանվում էր, որ 1800 թ ուա կան ի աք\ւնիան» ան ։ Իւախա Ալ ալ ։ յ
հրյանդիայի IIլաաէր նահանդը նքլպէւ։ Աաաւոիկ դէմ էր իքգանդական ինքնաւքարա՚թեան. բողոքելով մինիսաբաւթեաե կապման ձրագրի դհմ։ Աւլաաէբի բողոքա
