Այս էջը սրբագրված չէ
, հանգական հարցի մասին։ Սկզբում նրա ճառը լըհէում էին լոութեամբ, լար ուա ծ ուչադբութեամբ։ հաղց երր ատենաբանը (իչեցյ թէ ան հրաժեշտ է
Ազատել ի ր լանգական օր էնսդրութիւնը օ տարեր կրեաղ դո քներից և տալ նրան ժողովրդական րնա»ւոլւութիւն։ \\րէանդիալի պատ գա մաւո բների աղմկալի հալանութիւնները թնգաց րին ծ աղբ է ծաղր շի գահլիճը։ 0եաոի երր Գլադստօն սկսեց քսօսել ի րլան գա կան առանձին պար լա մեն սա ի մասին, որ նիստեր կը գոլ մար է հալրենի հողի վրայ։ Ամեն յկսղմից բարձրացաւ Քրքիք՝ ծաղրում էին աղդ միտքը։ քաղց ատենաբանը հա սալ ոգևորսւթեան վերքին ծաղրին և իւր պերճախօսութեամբ, իր ,, հանճարով գերեց բոլոր ուկնդիբներին։ Լիացմուն։ ,քը ընդհանուր էր։ Աղժմ հաւանութիւն տալիս էին միայն իրլանդացիՂ։երը3 ա(է և նրանց հակա ռակորդները։ թաղց և այնպէս՝ մեծ ծերուհու պա չտպան ած դատը մի փորձաքար էր նողնիսկ շատ ազատամիտների համար։ ֆատանուողները շատ էին իր լանգական ինքնա վարութիւնը մի անակնկալ բան էր։ Վատերը խոր հուրդ էին տուել Գլադստօնին չը գնելւսլդ աբցը լանկ։»»րծակիք 1լ դեպատրաստել հասարակական կարծի քըյ պատգամաւո բներին։ Գլադստօն , հա կառակ իր սովորական ղգուչութևան, չընդունեց աղդ խորհուբահա այժմ նողն»իսկ նրա կողէքեակիցները հվախում էին, չը դիտէին թէ թնչպէս վարուեն։
