Էջ:Գլադստօն.djvu/320

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

։կտորում։ Գլադստօն իսկոյն պատասխանեց և խոսաովանեց իր սխալը

ինչ ասել կուղէ, որ ժողովք ղական (ւամին տեսնելու համար Անգլիակի բոլոր կողմերից Պխ մրերով մարդիկ էին դե ում հօ վարդ էն , Աք, այցելութիւնների մասին կան ղանաղան անեկգօտներ, Մ ի անդամ մի գաւաուացիյ հանդիպելով հօվարգէնում ֆլան է լի շապիկ հագած և քեքերը յետ հալած փայտահատին։ սկսում է կոպիա նկաաողութիւններ անել նրա կատարած գործի .և օրուայ եղանակի մասին և ապա հարցնում է թէ թնչ է կարծում փայտահատը, կարելթ է տեսնել մինիստր Գլադստօնին. նա չէր իմանում, որ իր առհև կանգնած փայտահատը ինքն Գլադստօնն էր, 1ւււա։ մում են և այն, որ Գլադստօն մի անգամ պատահում է մի սայլապանի, որ վարում էր երկաթով լի սակլը։ Մ օտենալով ծերուհուն։ սայլապանը խնդրում է օգնել, որ սայլը դէպի սարը բարձրացնեն։ Սրբ Գլադստօն կատարում է այդ խնդիրը։ սայլապանը առաքաբկում է ծերուկին գնալ մօտիկ գինետունը և մի» մի բաժակ գարեջուր խմել, բայց մերժողական պատասխան է ստանում։ Այն ուհետև իմանալով գինետանը, որ իրան օգնողը գլադ

ստօնն է եղել։ սայլապանը վերադառնում է հօ

\

վարդէն և ներողութիւն է խնդրում\ բայց Գլադստօն հանգստացնում է նրան, ասելով որ ներելու բան չը կայ, Աի աղքատ լուսանկար խնդրում է