Էջ:Գլադստօն.djvu/52

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

կամ խանութից մի բան գողանար գաաապարաւում էր մահուան պաաժի։

։ Անգլիալի այս ներքին խոցերի, վրայ գարե

րից ի վեր աւելացած էր և իրլանգական հարցը։ Գլադստօնի անունը անմահացնողներից մէկն էլ այս հարցն է» Որպէգզի մեր ըն թերցողները մի ամ՜փոփ հասկացողութիւն կաղմեն այն վեհ պայքարի մասին, որ վարում էր Գլադստօն իր կեանքի վերքին աասնամեակի ընթացքում մենք այստեղ կը դնենք իրլանգական հարցի անցեալի պաամութիւնը ։ Որքան այգ կը ներեն մեր աչխաաութեան սահմանները։

\\րլան գիան է կամ ինչպէս անուանում են իրչան.գացիները, «է\անաչ \շբինը»ք մի մեծ կղղի է Ա՛։ ԳէԻա(Ի արեմաեա կողմում, կ1ն ժամանակներից նա ունէր իր անկախութիւնըդ բաժան ուած լինելով մանր թագաւո րութիւնների ։ Իրլանգացիները սղաականում են կելհաական ցեղին» մի ընղ ու

նակ, հայրենասէր, կրակոա աղղութիւն էր, որի պա կա սութիւն ը սկզբից եղել է անմիաբանութիւնը» ընդունել ով քրիստոնէութիւնը։ Իրլանդիան , թէե գաւանութեամբ կաթուիԿ․ երկար ժամանակ անկախ Տքնաց հոոմի աթոոփց։ քֆրիսաոնէութեան ա

։ ռաքին դարերը քաղաքակրթութեան և լուսաւոք րութեան ոսկեդար էին Բլադիայումֆ հիւԹուեցան չբազմաթիւ վանքեր, որոնց դպրոցները այնպիսի ՚ հռչակ էին վայելում արևմուտքումդ որ նոյնիսկ