Էջ:Գլադստօն.djvu/54

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

րէւեահեղ պայքար էրք երկու կողմից էլ անգութ, աւերէչ։ է»րլանգիան քարուքանգ էր գաոՅևումփ ահո գութ իւհ ը նուաճողէերի կոգ Թե էր միչ ա9

. կռիւը անհնարփն կ աաաղսւ թեան հա սալ մա նաւանգ այն ժամանակդ երբ երկու ցեղերի մէ, եգահ՝ թշնամական պատճառնե րի վրայ աւելացաւ և կրօնական ֆանատիկս սութիւհտը, ք)»ա սկսուեց այն ժամանակ, երբ Անգլիանէ գարի առաֆին կիսում թօ թափելով լոոմի ա թ ոռի գերիշխան ութիւՅւը բոնեց բողոքական ու թեան կողմը և հիսեեց իր ե կեգեցին, որ անուանւում է անգլիկան։ Եկեղեցու գլուխ համարւսւմ էր թագաւորը։ Ագնսւականութիւնը աիրացաւ եկեղեցու կայուածներին և սեփականացրեց եկեղեցական բարձր պաշաօնները։ Կաթուիկութիւնլւ աքեասակա ր և արգելուած հերձուած հրաաա րակուեց, նրա դէմ հալածանքներ ոկսուեցանէ \»րլանգիան կաթուիկ Աեաց և իր ագ» գափն անկախութեան գաղափարին միացրեց նաձ մայրենի եկեղեցին պաշապանելու գաղափարը։ Ապսաամբութիւններրք արիւնահեղ ընդհարուսեերը ագ պակաս էին անգլիացիները եռանգաէ հետե ում էին ոչնչացնող քաղաքական ութ եան , \էր լանգացի՝ ներին հայրենի երկրից դուրս քշելու և վերջին ծայր աղքաէոութեան հասցնելու համար նրանք հնարեցին աւքեն տեսակ արգելքներք խոտութիւններ։, էր \ւր լանգիան գարձնել բողոքական)

պէտք էր հարկագրել, որ նա ճանաշէ անգլիական