Էջ:Գլադստօն.djvu/64

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

\էր ծեծի ենթարկել։ Քահան աները ցուցակագրոլ ած կին։ Բայց չը նայած հալածանքներին։ Իրլանդիայում միշտ Ահում էին չը ցուցակագրուած բազմաթիւ քահանաներ. դրանց դէմ ամենախիստ և անգութ օր էն քներ հրատարակուեցան ։ 1720 թուին ի րլան» դա կան պարլամենաը որոշեց ամեն մի ձերթաս» կայուած քահանայի դէմքի վյրայ հրաշէկ երկաթով մի առ անձին նշան գրոչմել։ բայց այս մի հո» Սը շուտով թսղնուեց որովհետև իրլանդացիներն էլ րոնում էին բողոքականներին և նոյնպիսի նըշան էին դնում նրանց դէմքի վրայւ \\,յե ժամանակ իրլանդական լօրդնրի պալատը ընդունեց մի օրէնք, որ բոլոր չը ցուցակադրուած քահանաներին պէաք է ներքինացնել։ հայց այս հրէշալոր օրէնքը մերժուեց անգլիական պարլամենտից

քոլոր կաթո1իկ Դսէրո9երը փակուած էինք ուսուցիչները աքսոբուած» վերադաոնալը մա հուան պատժի արժանի մի յան ցանք էր։ \ւ րլան դա կան երիտասարդութիւնը պիտի Տքնար անգրագէտ կամ բողոքական ՜պիտի դաո/եար» ()աստիկ արգելոլած է ր՝ երեխաներին ուղարկել արտասահման, ուսում ստանայու համար։ Ասյլ)ւ մի պաշտօնեայ իրաւռւնք ունէր ագա հանձել կաթուիկից, որ նա ցոյց տայ իր երեխաներին լ ղրանով ապացուցանէյ թէ նը բան ցից ոչ մէկն էլ արտասա հման չէ ուդարկուած։

հաշտարար դատաւորը ամեն ժամանակ կարող էր կաթուիկից հաչիւ պահանֆել, թէ թնչպէս նա անց