Jump to content

Էջ:Գլադստօն.djvu/67

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

\րլքսնղիայում տեղացի կաթուիկներլV վաղուց անհետացած կը լինէին։ 3այց օր էն քները չատ անգամ սխտես էին առն, ում։ Լէ, սք։ Երկրռւմ տիրում էր խաղա ղու. թիւնճ չաա բան մոռացութեան էր արլաա.մ։ Սակայն հալածանքները այնքան խիստ էին և անգութհ որ Իրլանդիան մի ա։ Երուած երկիր գարձաւ։ \քեծ բաղմութեամբ իրլանդացիներ գաղթում էին Ամերիկա, իսկ երկրում աԹացածները վարում էին ղարհուրելի կեանք։ դիւդական աարրըյ վայրենացածդ կեղտոտ։ Ապրում էր հոդաչէն խրճիթներում անասունների հետ և քաղցած էր, միշտ քաղցած։ Ա/» վը հողից և մարդկային իրաւունքներից ղրկուած խեղճերի վիճակն էր դար ձեր ոչ ոք չէր մտածում նրա մասին պար լա մեն ոը վաճառ, ուա ծ մարդկանց մի ժողով էր անգլիա կան կսսւավարութիւնը ամենայն հո գա ա արու թեամթ պլոկում էր նրան է Իրլանդիան առեաուր չունէր արդելուած էր այնտեղից հում նիւթ ար տահանել ։ էլ այս ղարհուրելի ղ բու թեան ։էչ ղսռնուող ժողովուրդը դարձեալ չէր ընկճւում, չէր հաչայում նոլաճողների հետ։ Նա դարձեալ չարունակում էր կռուեի նրա միհից դուրս էին դալիս կողոպտո»լների, կոտորածների խմբեր, որոնք վրէժ էին հանում անգլիացիներից։ (Իը դարի կէսում յայտնի դքսրձան «սպիտակ տղաները». այս անունը նրանք ստացան այն պատճառ, ով , որ իրանց չորե

րԻ 4րաՓԹ ոէդիաակ հասէԻԿ էէ։ Հագնում։ Կրանք