հսոսւհ հասնել իրլան դիակի ափերին, և կետ գար հա.։ Անգլիական ղին ոլորները, հէնց որ իմացան թէ ֆրան սի ա ցիները չեն գալիս սկսեցին վրէժ հօէնել խաղաղ բնակիչներից, կոտորելով ու կո՝։ դոպաելով ի րլան գա կան գիւղացիներին ։ Այւ գբզռւելի գործողութիւնները այն հետևանքն ունեցան, որ 1797 թոսի մա լիս ի 2ին ի րլանդիան նորից ապստամբութեան գրօչակ պարղեց։ Կօսւում էին մեծ մասամբ կաթուիկ գիլ ղացիները։ Նրանց
Դ խ ումբը, բաղկացած 14,000 հոգսից՝ գքաւեց վյէքսֆօրդ բերդը
րանսիալից նոր օգնութիւն ուղարկեցինք միակն չաա աննշան օգնութիւն (ընդամենը 900 մարդ՝)է քակց ալլես ուշ էր։ Անգլքէացիներքէ աբեան հեղեղների մէջ խեղդեցին ասլսաամբութիւնը և դարձեալ սկսեցին սարսափելի հալածանքներ ու խաոութիւններ։ Այս անգամ գիաա վճռեց միանգամայն քնհել \ րլան դիակի անկախութիւնը։ Աս մի աքը իրագործելու լարմար ժամանակն էր։ Լանդիան քանդուած ու ոչնչացած էր։ Ապստամբութիւնը 70 հագար մարդ էր ոչնչացրել։ սար՜ սափները հեաևում էին միմեանց« հարիւրաւոր մարդիկ էին կախւումք հունձը փչացրել էին Դօթփերը և սկսուել էր սով։ 179, թուին ի րլան դա կան պարլամենտին աոաֆարկուեց ընդունել մի օրէնք, որով րլանդիան միանա.մ էր Ահեգլյիակի հես։ և զըր։ Կլում էր իր ինքնավսէրութիւնից, տեղական պար
