գրաաաանն էրք այն մարդը, որ 1782
թուին ստեղծել էր իրլանգական անկախ ազգը։ \\,յժմ նա չաա ծանր հիւանգ էրէ թա(ց ուրո լականի պէս երևաց իրանց երկիրը վաճառող1երի առա, ւր րողոքէ միացման դէմ։ \քի ամբողջ ժամ աևեց ՛նրա ճառըա «Աքն էրըէ որ ուզում է Դեէ մինիսհորութիւնը անկարելի է ծա խել» դա մի ամբողջ հրկրի աղա աութիւնն է»։ Սս խօսքերով նա վերէացրեց իր առաին հրաչալի ճառը։ ֆայց աւմտզք աննման պերճախօսութիւնը, որ բոլոր անգլիացիներին հիացում էր պա աճառ ում ։ Անկարոզ եղաւ փրկել \ւրլանդիան։ Վաճառուածների մեծամասնութիը քարացած էր։ րաաաան նորից խօսեց, և ապացուցանելոփ թէ չէ կարոդ միացում էինել ա քլանց աեզական ինքնավարութեան , թէ «աուանց սրաերի դաչհակցութեանյ առանց առանձին կառավարութեան եղած միացումը խորաակուԱն էյ անպաաւութիւն, նուաճութիւն է և ոչ թէ միոէ.թիւն»՝ ասացւփայց ես դարձեալ չեմ յուսահաա ւումէ էս աեսնում եմ իմ հայրենիքը ուչաթափութեան մէջ։ Բայց նա չէ մեռել։ \Թ՝էե նա պաււկած է դագաղի մէջ անօգնական և անչարժ։ Բայց նրա բերանի վբայ նկաաելի է կեանքի ոգին , իսկ թչերի վբայ—դեղեցկութեան կարմրութիւնը։ էլ ես կըաքեամ նրա մօայ հաւաաալով նրա երֆանկութեանյ հաւաաալով նրա անկախութեանյ հաւաաայուք նոբանք այդ ընկածին»։ Մրբ նախագահը ծանր կեր
