4 որովհեաաե ոչ թռնել նրա «4քք՛
րսո հարկագրոա ած. եղա. նարից, նրան հրասիրել։ Օրինագիծը։ Աք։ Անգամ անցաք.։ Կաթուիկները յտաացան պա ա գամաւոր ըն արու ելոս իրաւոսնք, «սք, ն մի քանի ոսրիչ արաօնոսթխններ,
183Օ’ թասին մեւսաւ գէորգ Դ և նրան՝ յա
1ոհէ ՝հԻէէկ սք իր ևրխս՝սսԻսէԹքէ
րրԹ։էրաքլ թիւձրի «ծ4աշ« թշնամի չէր։ \նղաաամխո կոսսակցա թիսԱը, ն պ աս ա աս որ հանգամա՛նքներ աեսնելոք նորից աւա, քաչեց յչհարոգրկան րհֆարմի հրգիրը, որը առժամանակ դէն էր դրելֆհ արմատակա/նների չքսրժմս/խ պաաճա։ 4սւ, 188Օ’ թ։ Ըն արոսթխսնների ժամանակ, պթձ՝ պանոդականները աննշան մեծամտանոսթֆսն աաա հյս/ն» ֆրւմնսիտէոսմ ա(գ աարին տեղի ունեցած յեղաաիոխոսթիսխը .ոգևարեց ՝ րէֆփրաԹեթի կողաէեա» կիցերք/ե, քքի քանի աեգերոմ կաղմոեցա թան ոսորների քաղաքական րնկերակցսթիսննեթյ ւրոնք. էրդարձակ չափերով քարողոսմ էին րէֆօրմի ան հրամեշաոսթիսնը։ Ակաէե աօրիները գետս պինդ էթե կանգնած։ և երթ Ազատամիաների պարագլուխ ձօրգ էրհ, պալատում ճաա, ասաց ընարսս
թիսնների ձեը թարեփոխելոՊւ. մնւսին։ պքսհպանռ ղակա՚հՏների պարագլուխ վէսԻնգաան պաաասխա նեց3 թէ ինքը չր գիէ պաաճոսս, որ ց§ցաար թէ հարկասոր է փոփախա.թիսն աէեացևել ընարսա յլկամե կարգերի մէք. քագաաբարաթիւնքֆ միւ
