Էջ:Գլադստօն.djvu/95

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

էրէ ՝որ քքկօննէլ հիանալի կերպով օպայում էր իր աղգի բարոյական կենսունակ ոյմերից։ 1յ« /»

բեւ էր Իրլդ ազիներին յ դարձրել էր նրանց ա։ դաա ու թեան ֆանաաիկոս զք/եուորներէ ի րլանդիան հասկանում էր, որ իրան ամենից աաւահ հարկաւոր է քաղաքական ս/եկախութիւնդ ու մի սիրա, մի հոգի դարձած։ Կրկնում էր այն։ Ինչ ասում էր Օ’Կննէլ։ Սիայն դաշոյնը չէր նրա դաա ի պաչապան ը։ դպրոցները թաղման ում էին, բարոյական կրթ ու թեա ոյձը լայն ծաւալ էր ընդունում։ 1834 թուին ՕԻկօննէլ առաֆարկեց պարլամենաին , որ

Ի1ս՝Ի 1800 թուականի միաւ որ ման օրէնքը և իռ։ Լանդիան ստանայ իր անկախ կառավաբութիւնը։ Ինն գիշեր չարունակւում էին վիճաբանութիւննե րը։ հաօւի մէքէ, որ աևեց վեց Տամ, իրլանդիայի սադաաոդլւ», պաամեց, թէ քնչ յան ցանքն եր է Ա)/։ գլիան գործել իր հայրենիքում և ապացուցանում էր որ իրլանդիան, դաւլնալով անկախ կը լին էր Ահնգ1իայի հաւաաարիմ բարեկամը թէ երֆանկութեան և թէ ղժբախաութեան ժամանակ և այլևս Օֆգլիայի խայաառակութիւնը, թուլութիւնը և վաանդը չէր էին ի։ Բայց առաքարկութիւնը մեր՝ մուեց 485 ձայների բազմութեամբ։ Կառավարութիւնը, սակայն, խոսաացաւ նշանաւոր րէֆօՕներ և թեթևութիւևներ շեորհել իր լան դա ցին երին ։ էլ Օ’ԿԹնէլ վճռեց սպասել վեց աարի, փորձելու համար, թէ որքան ճիշա է այդ խոսաումը։ Սպասել