չկայ: Լացը շի երգւում ծաղրի խօսքերով, թռուցիկ զգացմունքը ծանր ու երկար տողերով, խորին վիշտը չոր-չոր բաոերով ու դարձուածներով: Ամէն զղացմունք, ամէն նիւթ իր արտայայտութեան ձեւն ունի՝ իր լեզուն, իր չափը, իր պատկերն ունի: Ուր այդ երկու տարրերն իրար չեն համապատասխան, այնտեղ լսւում է աններդաշնակ երաժշտութիւն, զգացւում է ծաղրական կամ անախորժ հակադրութիւն։ Միայն նիւթի ու ձեւի, էութեան եւ արտաքինի ներդաշնակ հիւսուածքը կարող է ոչ միայն գեղարուեստական, այս և առհասարակ ախորժ տպաւորութիւն անել: Կեանքումն էլ այդպէս է… Պ. Ւսահակեանի բանաստեղծութիւնները այս կողմից սակաւ ըացաոութեամը (մասամբ որովհետեւ նիւթը մեղ անմատ– չեչի է | կշտամբանքի չեն կարող ենթարկուել> անմեղ են : Այսպիսով նա մեր աոա^ն է ղնում ոչ միայն մի նոր աշխարհ , այլ է* ւ ղրա հետ մի ղեղարուեստական աշխարհ • • • Աակայն դրուա չափը միայն ղեղա րուեստական լինելր չէ • քերթողի ղղ ացմունքխերր կարելի է դասաւորութեան ենթարկել , աեսակների վերածել իրանց բնոյթիդ յատկութեան եւ ապա՝ ուժի կողմից : Ամէն ղեղա րուեստական երկ դեո հարստութիւն չէ , կամ աւելի ճիշտ ա սած * ղեղա րուեստականութիւն ը չի որոշում երկէ կա– րեւորութեան շափր , նրա ոփ աստիճանի հարստութիւն չինելր : Այս– տեղ արդէն ղնահատութեան են ենթա րկւում դրուած քի բովանդա¬ կութիւնը եւ այդ բովանդակութեան յատկութիւններր : Ձէ** որ յի~ մար ու թեթեւ կինն էլ կարող է գեղեցիկ մարմնաղծեր ունենալ, նոյն իսկ կլասիկական դէմքի տէր լինել։ Այդպիսի կանանց կարելի է ասել շատ ղ եւլեցիկ ես , բայց ինձ պէտը չես , կամ՝ շատ քիչ *ղէաՀ ես։ Ղ*ե դե ց կո ւթ իւն ր շափւում է իր արած ա ւլդ ե ց ո ւթեամ ր ^ ի ս ^ ա ձՂ ադղեցութիւնն իր տեսակով : Ալսպիսով ղ ե ղա ր ո ւե ստա կան քննադա¬ տութիւնը քննադատս ւ թեան մի մասն Է միայն ե լ ոչ ամ ր ողջութիւ¬ նը։ ք1 ր ղործր վերջացնելուդ յետոյ , նա տեղ Է տալիս երկփ *+ասաբա՝– կական հ հող երանական ել պատմական ղնահատութեան ( երկր ղաո– նում Է բարոյական տեսակէտի դատման առարկայ • ել Պ ■ է* սա՝+ ակ— և ւսնի երկերի նոր ու ղեղա րո ւե ստա կան լինելր խոստովանել դեո. չի նշանակում ն րա ղնահատութիւնր տալ : ք^սւյց մեղ հարկաւոր է բանաստեղծ ի հողին ուրուաղծել այս– տեղ : Ահա ձեղ մի հ ա բուստ , բաղմ ա կողմ անի եւ տարօրինակ ու բնուրոյն հող եկան կաղմ : §ա իր հողին ղրել է իր պ րքո յկէ • աՈ - 94 -
