Էջ:Գրական քննադատական երկեր, Նիկոլ Աղբալյան.djvu/477

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

անցնելու» ուշադիր Հետեւող լինկին մեր դրականութեան : Այնտեղ նրանք կարող էին սովորել, թէ էնչպկս սլէտք է հրատարակել «յետ մահու» մնացած ձեռաղիրներր։ Հ • Տ՞ Տաչեան՝ մի երախտագէտ Հւս շւսկե^րա»՝ հ րատա րակած կր իր երախտաւոր վարդապետի՝ Հ . Տ ՞

եաթրճեանի գործէւ «Սրբազան պատարագամատոյցդ Հայող» : Հեսկյ* խնամդր եւ դործով խնամդ ^ ոչ թկ դնարական զեղում : Ղ*ուր– Լ անի գործը մկկ օրու ան Տէջ ւէ. որ դուրս եկաւ տպա ր անի ց • բալա¬ կան ժամանակ կա ր անդ րադաոնա լու մոռացումին եւ փոխանակ նախ Հդրեթկ» եւ ապւճ Հ^դժբա խտաբար» գրելու , կարելի կր մ ոռա- ղումի մասին երկտո^/աք յիշել ղր^ի վրայ ^ որ պարապ կ մնացած Հ Այդ Հգժբա խտա րա րն» իսկ գրուելու չկր , եթկ գրախօսա¬ կանս առիթ չտար աոարկումի* եւ ընթերցողները այն կարծիդին պի¬ տի մնային հ թկ կարգում են Բուրեանի բուն իսկ ձեռդով դրած մի գործի տպագրութիւն եւ դրախօսներր պիտի կարծկին թկ գրում են Գուրեանի դրած մի ղրրի մասին եւ ոչ աշակերտական ընդօրինա¬ կութեան , որ կարող կր վրիսլառատ լինել։ ^կտդ չկՈր սաՀման դնել «Հիացումին» եւ ^խղճահարութեան» եւ պարդ ու որոշ աս՝ել , թէ Ո՞ր մասերր Բուրեանի դրչի*/ ծն ելած , որո^նդ ընդօրինակութիւն են • պկտդ չկ**ր ասել թկ հանդուցեալը վերանայա^ծ կ այդ ընդօրինա¬ կութիւնը^ որ ընթերցողն իմանար թկ ո^ ւմ դրածն կ կարգում եւ զրախօսը՝ թկ որի^ դործն կ գնահատում : Պկ***դ չկ* ր դսպել պաշ– տամունդր՝ յէչ^Լոէք ԵՀովալի ահեղ պատգամը• <Մի՛ արասցես դու դեդ կուռս» : Այս անակնկալ յայտնութեամր գրախօսականս ու այս յօդուածը դառնում են թկական ^ ուստի դրութիւնս վերնադրած եմ , Եթկ • ՞ • Այսինդն՝ եթկ դ րա խօսածս դիր^ը Բուրեանի դործն կ , ա– պա հեղինակն ունի այն գրական արժանիդները եւ այն թերիները , որ մատնանշած եմ գրախօսականիս մկջ : Հայոց դրականութեան մկջ արմատացած կ ճարտասանական մտայնութիւն է որ աշխատում կ ոճով ու ոլորուն գրել , առանց հո¬ գալու մտածումների պայծառութեան , կարծիդների հիմնաւորման , դատումների եւ դադափարների ճշգրիտ րանաձեւումի մասին : յրան խորթ կ դիտական ոգին : Նա հետամուտ կ րառերի ներդաշնակ հըն– շ ո ւմին , պարրերութեանց ախորժ՝ թաւալումին , առանց անդ րա դառ¬ նա լու , որ յստակ ու որոշ դադափարների տրամաբանական ներ¬ դաշնակութեան մկջ կ դատողական ոճի գեղեցկութիւնը ՞. Աա մի չա– րիդ կ * չարիդ են ախորժելի արբեցուցիչները յ ք*առ ու պար- րերութիւն շոյում են ա կանջր ու թմրեցնում միադը՞. Ա առն ու չոր - 444 -