Նրս* կարծիքով , ^արուեստի դործ՝ր պիտի զատուի իր ■մէջ% չէ թէ մեր ձգաումներուն , հաւատամքին համեմ ս/ա» . այս <ա– կա դրութիւնը անհիմն ( . արուեստի գործը պիտի զատուի եւ ինքն իր մէջ% եւ մեր հաւատամքին համեմատ. մէկը միւսին չի խանգա¬ րում Հթէ մարզ կարողանայ երկու կողմէզ է լ արդարամիտ դատաս¬ տան անել : Արդէն դործն Հ.էնքն իր մէջ» զատելով % մենք դատում ենք մեր դաւանանքի համեմատ % որ ունինք արուեստի մասին % բայգ անկախ այս ներքին հակասութիւնէդ , պաշտպանել բանախօսի տե¬ սակէտը , նշանակում է ուրանալ գրականութեան հասարակական արմէքր : ինքն , օրինակ > լեզուի մասին ունի մի որոշ Հդալանա նք>% ուստի Ա չէ Հ աւան ում Հյթանթի լեզուն , դմդոհ է որ Հիշխանուհին ոամկի մը պՀս կը խօսի)* ուրեմն՝ բանախօսը թոյլ է տալիս որոշ տեսակի դաւանանքներ , որ ինքն ունի ք եւ մերժում է ո*֊րիշ դաւա¬ նանքներ է որ ինքր չունի : Այս բանախօսի թէ մեթոդը եւ թէ յայտ– նած՜ կարծիքները ընդհանուր առմամր րաւարար հիմքեր չունին : Մ . Աարր րնդհանրապէս ճիշգ է վերլուծում Աբեղային , րայզ անարդար է վանահօր վերաբերմամբ% համարելով նրան կեղծաւոր , վարանոտ , ենթակայ սայթաքումների եւ ոչ—ումեղ : թրա կարծէ– քով Աբեղան Վանահօրիզ աւելի ումեղ անձնաւո բութի ւն է , էն յ որ ճշմարիտ չէ : Գրուածքի հիմնական դաղափարը պարզ չէ բանախօսի Ա՜ համար : Աարի աչքում հՀին Աս տուածներըւ) թէ իբր նիլթ , թէ իրր կաոուզուածք , թէ իրր հոգեբանական ուսումնասիրութիւն* աոա– ջին հտյ թատերական աշխատութիւնն է) : Ղ^ոք • ք՝ա րսե ղեան Հթանթի ղ րամ ան համարում է համ ամ արդ– կային գրուածք եւ մատնանշում է մի քանի հոգեբանական թեբու¬ թի ւնն Լ ր . գրուածքի բովանգ ակութիւնր նա համարում է ղգազմուն– քի ե ւ. բանականութեան պալքարր եւ համաչափութիւն չի տեսնում երկու կոգմերի զուգադրութեան մէջ ՝. 9՛ • մամակ %Հին Աստուածների) նիլթր համարում է համաշ– խարհային եւ Հ^անթի դրամ ան ա յդ նիւթի հայ պատկերազումր : րանով հլկու գանք զուզնելու աշխարհին որ համայն մարդկութեան համերգին ք անոր փաոահեղ նե րդա շնակութեան մէջ մէկ նոթ մրն ալ մենք ունինք) : Վերջ-֊մ դատաւորները ներկայազնում են իրենզ տպաւորու¬ թիւնը եգած րանախօտութիւններիզ - 1) Շանթի դրամ ան հայ թա¬ տերական գրականու թեան մէջ աէմրոչէր աոաքին դ եղեզ ի կ փ որձն - 29 -
