մեզանում, որ սիրում է օտար բառերի դիմել… «Ինտելեկտը»…: Ինտելեկտ, որ խօսում է. ո՞վ կարող է կարծել, որ սա մի անմտութիւն է: Խօսելու եւ գրելու այս ձեւը մի ժամանակ նորույթ էր. բւսյց էնչպկս երեւում է հագուստների ու գլխարկների նմանճ խօսելու ձե¬ ւէ րն եւս ուշ են հասնում գաւառ է Ոո լոր նշանների ց երեւում Է , որ մեր հեղինակին հետարրրրում Է Հայ ղ րականութիւնը • նա կարդացել Է Շանթի երկերը , թկեւ ոչ շաա ուշադիր % լսել է րննադ ատական մեթոդների մասին , թէել չի կարողանւ։ • /՝ , րՏ ւ։ւ ։ք լ։ Լ / /« / ՝>ԼաԼ/եք / Օ / " -՝> ք յ 1։ ;1 ՛աս (րր/ ւս րտա– յւսլտուատ., յյ ւո ր ՚. ։–ի ՚։ . ոլա.հյյ -• ;ք/ Լ ։ւ; ;ւ ո յւր ր՝ Լ լ <-֊. ւ–ււ՚< ա*՝ •/, > ; Ընո ունելուէ հեղինակին կատա րած <&փորձր՝ք> , որ բաւական յա- ^ող է իր համար եւ անյաջող րնթերցոդների համար է մենր չենր կւս– րող Ա. Լի սիցեանի յոյսն արդարացնել յ>ա Փւս լք, րե լով ու խրախուսե¬ լով հեղինակին հ որ պէտր է նկատի ունենար գրական հրապարակի բարձրացած պահանջները եւ շատ աւելի խնամրով մշակէր իր նիւթը : հ* ով ում ենր հեղինակի հ ետարրրրութ ի ւնն ու ջանաս իրու թՒ~ նը , րայց պարսաւում ենր անձնապաստանութիւն ը : շատ ա ւելի է րան գաւառական մի սոսկական ընթերցող եւ շատ պակաս , րան չայն հրապարակում խօսելու յարմարութիւն ունեցող մի գրադատ Հ Այս դրրոյկի անվիճելի առաւելութիւնը իր շապկի վրայ է • այնտԼդ դուր կր տեսնէ ր Շանթի ել հլՀին Աստ ո լածն ե րի՝Տ> մասին լոյս տեսած դրրոյկների եւ յօդուածների մի ցանկ , ինշպէս նաեւ տեղեկութիւններ Շանթի եւ իր դրամայի մասին եդած գասախօսու- թիւնների եւ գրական դատե ր ի : ՀՈՐԻԶՈՆ, 1913, թ-իւ 129
