- 10 -
աեցնելէոէ կու: գային իր ոտիցն էպոքձձ կյ* շիքանէին ՝,՝ յիշթց որ իրիկունը կըւԶ»տե– նար ւ վրայ ելաւ, հ
ղարգ Հատֆուձ փզլրկեՀ
նէ վայրկեէսն յոԼոալովոր գղեկին Հակաան ու ագարակիկներն եբեան իր \՝ ՝աչքին՝ ւ ֆայց վախտնակայն ճամբունծտյրը+լ*լես*Հ կը գտնալու ինչպէս որ ըսեր էք* ք\իէ*ւզյ > ուրիչ խոտորնակ ծաոսէոլս/րգ ճամբայ մը ղիմացն ելաւ է ^\ւշագրութեամխմտիկ գըչ ր ալ որ մերձաւոր բնակութեան մլէ աղա ^ ղակ կը լսէ* արգեզք • սա կայն ուրիչ^ ձայն չլսեցՀ բայց եթէ այն շշնքխնն որ երել, կոյեաՖ ժամանակ կը քթուի ան*ոասնե± բու խորերլա % տեգ աէէ եըԱււ նայեյ
լաւ * 1ւ հւրիշ^ բան՝չտեսաւ իր չ)որս կ^ղմլ^ բայց եթէ կանաչութեան ընդարձակ ով, կիանոե մըւ խհլմը աաեն աչ շրայ
լեց% իկ*/ի%քը \Լստ#ւձոք\իոնձ1ձեէէվ\ բալցի )
վերջապէս սաստիկ էրուզեց՝
ետ գաոնԽլ \ չէլիցաւ գԱէնաէ այն ճԽմբայ֊
ներն Իւոկիձ աձցեր Էր» &ԷպԷ*է արձձէ Հորիզոնէն գեո. չէր քաշուած սէոհւերաւ և. միԽւթեամբ կը լեցուէր $ (Պոչունները դագրեր էին երգերէէգիշե– րային թիթեռնիկները իրենց բամբակսզին թԼերովե օգը կը Հնչեց ընէին * ձ ծովեսրչ՝ ծուեաց անախորժ ձայները կը օկսէիֆ այ,՝ կանչի գալւ \Լմէն ժամերէ աւելի այս Ժ*սձ՝ մուն է որ վհատութիւնը » տխրութիւնն՝ ե ■ միայնութիւնը սաստիկ հանրութեան կը
□ւցւէւշտճ ԵV ՕօօջԽ
