բերվում։ Համարյա բոլոր հանրապետություններն էլ որպես իրենց ազգային ծրագրի առաջնահերթ խնդիրներ ընդգծում են հետեւյալ միջոցառումները.
- ինքնուրույն տնտեսական համալիրի ստեղծում.
- սեփական ազգային հարստությունների տնօրինում.
- ներհանրապետական կոոպերացիայի եւ ներքին շուկայի ամրապնդում.
- ինքնուրույն հարկային քաղաքականության եւ դրամական համակարգի կիրառում.
- սեփականության ձեւերի բազմազանություն.
- Միության նկատմամբ ձեւավորված պարտավորությունների արմատական վերանայում.
- սեփական Սահմանադրության եւ օրենսդրության գերակայության ապահովում.
- ուղղակի արտաքին հարաբերությունների հաստատում.
- սեփական բանակի եւ անվտանգության մարմինների ստեղծում.
- օրենսդիր, գործադիր եւ դատական մարմինների գործառնությունների տարանջատում.
- պետական մարմինների ապաքաղաքականացում.
- հասարակական կյանքի ապապետականացում.
- բազմակուսակցական համակարգի եւ դեմոկրատական լիակատար ազատությունների հաստատում.
- մայրենի լեզվի, ազգային մշակույթի զարգացման ապահովում եւ այլն։
Վստահ եմ, որ նույն պատկերն են ունենալու նաեւ տարբեր հասարակական-քաղաքական հոսանքների, այդ թվում՝ կոմունիստական կուսակցության կողմից ներկա նստաշրջանի քննարկմանը ներկայացվելիք հռչակագրերի նախագծերը, քանի որ դա է Խորհրդային Միության զարգացման օբյեկտիվ հրամայականը։ Բոլոր հանրապետություններն էլ վաղ թե ուշ որդեգրելու են ինքնիշխանության ու դեմոկրատացման նշված ուղին, որի հետ, կարծեք թե, որոշ վերապահումներով հարկադրված են հաշտվել նաեւ կենտրոնական իշխանությունները։
