կացվելիք ընտրությունները նշանակվեն նույն սեպտեմբերի 30-ին։ Թող Ադրբեջանը համարի, որ այդ ընտրություններն ինքն է անցկացնում։ Արցախցիներն էլ կհամարեն, որ դրանք անցկացնում են իրենց որոշմամբ, եւ ժողովուրդը կհասկանա։ Իսկ ինչ վերաբերում է մեզ, պարզ է՝ մեր կողմից դա ըմբռնումով կընկալվի։
Եթե մենք սա չկարողանանք անել, ինձ թվում է՝ մեր բոլոր ճիգերը եւ անգամ ինքնապաշտպանական ձեռնարկները ի դերեւ կելնեն։ Եւ մենք կկորցնենք Արցախի հարցը քաղաքական ճանապարհով լուծելու վերջին հնարավորությունը։
Ես ասացի, որ իմ վերլուծություններն ինձ բերել են այն համոզման, որ այսօր առճակատման ստրատեգիան արդեն սպառել է իրեն, եւ ժամանակն է անցնելու փոխզիջումների ստրատեգիային։ Փոխզիջումների մասին խոսելով՝ ես չեմ վախենում իմ վարկը կորցնելուց։ Իսկ դուք կարող եք ժողովրդի մեջ տարածել, որ ես դավաճանել եմ Արցախի գործին։ Ավելին, ես չեմ բացառում, որ դիվանագիտական նկատառումներով կարելի է նույնիսկ որոշ ժամանակով մորատորիում հայտարարել մեր իսկ ընդունած որոշումների առթիվ։ Նկատի ունեմ դեկտեմբերի 1-ի եւ հունվարի 9-ի որոշումները։ Մեզ համար այսօր ամենակարեւորն այն է, որպեսզի կարողանանք ապահովել արցախահայության գոյությունն Արցախում։ Դրա համար, ասացի, կա երկու պայման. Մեկ՝ վերականգնել Արցախի օրինական իշխանությունները, եւ երկրորդ՝ բացառել բանակի միջամտությունը Արցախի գործերին։ Դրա ճանապարհն էլ այն է, որ բանակը պետք է հանվի մարզից եւ տեղադրվի Արցախի ու Ադրբեջանի սահմանների վրա։ Եթե մենք կարողանանք անել այս երկու բանը, վստահ եղեք, որ մենք մեր պարտքը կատարած կլինենք մեր սերունդների հանդեպ։
Վերամիավորման գործը ժամանակի խնդիր է, եւ դրան մենք վաղ թե ուշ կհասնենք, բայց կհասնենք միայն այն պայմանով, եթե մենք այսօր կարողանանք իրականացնել այս երկու կոնկրետ իրականանալի խնդիրները։
Սա էր ընդհանուր առմամբ իմ ասելիքը, եւ ես խորհրդարանին խնդրում եմ չընկնել ծայրահեղությունների մեջ, հասկանալ պահի լրջությունը, ամեն ինչ անել՝ Արցախի, Գետաշենի եւ Շահումյանի ինքնապաշտպանական կարողությունները հզորացնելու ուղղությամբ, բայց
