Էջ:Թումանյանի ԵԺ 4հատորով-4.djvu/485

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

Զբաղվող սենատի հատուկ ատյանի անդամ, դատավարության ընթացքում հիվանդանում Ա վախճանվում է։ Այդ պատճառով գործը մի քանի օրով հեռաձգվում է։

2. Խոսքը Լըժինի կեղծիքների մասին է, որոնք րացահայտվեցին դատավարության ընթացքում։

3. Դի գա —Աշխեն Թումանյանի ամուսինը։

4. Տե՛ս Рагозина- 3. А".—«История'Ассирии», СПБ, 1902, «История Милан», СПБ, 1903.

5. Պետք է լինի՝ Р. Андерсон, «История вымерших цивилизаций Востока», перевод с англ Москва, 1898.

6. Նկատի ունի Նվարդի արագախոսությունը, որը խանգարում էր բառերի էֆշտ և հստակ արտասանելուն։

28. ՕԼԳԱ ԵՎ Ա1*ՏԱՎԱՋԴ ԹՈԻՍԱՆՑՕԼՆՆԵՐԻՆ

Ինքնագիրը պահվում է րաՕաստեղծի ընտանիքի արխիվում։

1. «Դուտտենբերգ» — մասնավոր գրախանութ Թիֆլիսում, ուր վաճառքի էր հանձնում իր գրքերը Թումանյանը։

2. Ստ. Լիսիցյան (1865—1947) — նշանավոր մանկավարժ, գրական-հասա– րտկտկան գործիդ, թարգմանիչ։ 1905—1916՛ թթ, <<Հասկեր»-ի հրատարակիչն ու խմբագիրր։

«վարժարան» —1882—1884 թվականներին Թիֆլիսում հրատարակվող ճանկավարՀսւկսւն՛ ամսագիր։

3. Թուման յա Օն ակնարկում է իր «Խ. Աբովյանի «Վերք Հայաստանի»-ն Ա ատա-պարսկական պատերազմը» ձեոագիր անավարտ աշխատության մասին։

4. Խոսքը Մուշեղ Աղայանի 1912 թ. հրատարակած և Թումանլանին ուղարկած «Правильное ударение» բառարանի մասին է։

5. Վ. Աղայանի աղջկան ու կնոջը։

29. ՊՐՈՖ. ՄԱՌԻՆ

Ինքնագիրը պահվում է էենինգրաղում (ГАИМК, кабинет Н. Я. Марра

В № 1460, 1), իսկ ֆոտոպատճենը, որից, արտատպվում է ամբողջական տեքստը, մեզ է տրամադրել գրականագետ Պիոն Հակոբյանը։

1. Նիկոլայ Յակովլեիչ Մաո (1864—1934). — ականավոր հայագետ, ա* կադեմիկոս։

2. Թուդաղյան Արսեն — Մոսկվայի հայ հարուստներից։

3. Ստեփան Մամիկոնյան (1859—1922)— հասարակական գործիչ, մասնագիտությամբ իրավաբան։

4. 1911 թ. Դևորգ V Սուրենյանն ընտրվել էր կաթողիկոս Ա 1912 թ. գարնանը մեկնեք Պետերբուրգ հաստատվելու։