Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/284



25 Սըրտիս խորքերեն,
Հովեն թե ծովեն
Մի ձեն եմ լըսում.—
Ո՜նց է մի աղջիկ
Մեղմ ու հանդարտիկ
30 Անվերջ արտասվում…