Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Գիշերն իրենք վերիցն մըտան,
Ծեծեն [էդ երեք] հավերն։
25
Չըգիտեին հասկ թակելը,
Իրար գլխի զարկեցին
Ու ձեռների փետե թակերն
Կոտրատեցին ու թողին։
Կոտրտանքն էլ ընկան, դիպան
30
Նրանց քնքույշ ոտներին—
Ամոթանքից ու զայրույթից…
|
|
