Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/451

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
8 ԲՄ II Բախտը չի մատնել սիրո վտանգին։
10 Մարդիկ իրարից անջատեցին մեզ,
12 Թողեք ինձ հանգիստ — ես գոհ եմ այսպես.
12-ից հետո Ո՛հ, ես չեմ կարող չարչարվել անվերջ,
Ուզում եմ խնդալ ցավերից հեռի,
Եվ մոռացության ալիքների մեջ
Թաղել հիշատակն անցած օրերի։
ՀԻՇՈՂՈԻԹՅՈՒՆ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՑ
(էջ 61)
ԹԸԱ պահվող քառատողը

Ա՛յ, մեր աղքատ հարևանի
Որդին տկլոր ու սալար,
Կտեր ծայրին կուչ եկած
Լաց Է լինում միալար։


Ինքնագիր հատվածի մշակման պատկերը
23 Ա՜խ, անհանգիստ, չար եղբայրը
25 ա Մեղեդիական ձայն մայրենի
բ Եվ մայրական
գ Մորս ձայնը մեղեդիական
28 ա Հետևում է [ինձ] զգույշ։
բ Ինձ հետևում է զգույշ։


«Ո՛Հ, ՄԵՂՄԱՑՆԵԼ ՉԵՍ ԿԱՐՈՂ ԴՈՒՆ…»
(էջ 64)
Ա ինքնագրի մշակման պատկերը

Սկսվում է 21-րդ տողից.

21 ա [Բայց աղաղակն] և գոյության
բ Կյանքի աղմուկն և գոյության