Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/491

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
1 ՆՀ Մանուկ օրերից բըռնած ճանապարհ՝
3 Գործ Թըռել եմ ես վեր—,
5 ՆՀ Մանուկ օրերից ճամփովն ահարկու
6 Գործ Անցել եմ այսպես,
11 Եվ կիրքը նրանց։
13 Եվ այն ամենը — արդ նայում եմ ես,
15—16 Իմ լերան ծայրից —
Այնպես հասարա՛կ, դատարկ են այնպե՜ս։


ԳԱՐՆԱՆ ԱՌԱՎՈՏ
(էջ 243)
3 ինք. Լուսը բացվավ մեր աշխարհքին
11 Հսկ Կաքավ քարին գիր է կարդում,


«ՆՈՐԻՑ ԵԿԱՆ ԷՆ ՀԱՎՔԵՐԸ…»
(էջ 246)
Բ ինքնագրի մշակման պատկերը
3 ա Որ գարնանը [մեզ կուգան]։
բ Որ գարնանը կուգային
6 ա Ու կանանչին ման կուգան։
բ Կանանչ [խոտում] ման կուգան։
գ Կանանչ մարգին ման կուգան։
9 ա Կանչե՛, կանչիդ ես մեռնեմ։
բ [Էդ քու] կանչիդ ես ղուրբան։
գ Կանչե՛ կանչիդ ես ղուրբան։
2 ա Որ ամառը [մեզ կուգան]։ .
բ Որ ամառը կուգային։
5 ա Վարդին շուրջը ման կուգան։
բ Կարմիր վարդին ձեն կուտան։