Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/510

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
12-ից հետո Այդ հայացքի մեջ կա մի գերբնական
Զորություն երկնի կամ թե դիվական
Երկնքի ուժը երկրին միացել
Քեզ պատուհաս են․․․
Որ իրան տեղից մեզ հյուր է եկել,
Աչքերիդ մթին ծովն է դուր եկել,
Երկնայինն ուժեղ, երկրայինը չար
ա Դարձան սրտերի [տանջանքի] պատճառ]։
բ Դարձան սրտերի, ցավերիս պատճառ]:
13 ա Երկինքն այդպիսի [աչքեր] տվեց քեզ,
բ Այդ աչքերն արդյոք ո՞վ է տվել քեզ,
14 ա Երկիրը մի սիրտ ամուր քարի պես,
բ Եվ հետը մի սիրտ ամուր քարի պես,
բ Եվ մեկը մյուսի ուժով չարաչար
15 ա Եվ մեկի ուժով մյուսը չարաչար
16-ից հետո Աչքերդ լիքը կրակ է անշեջ,
ա Սրտիդ մեջ գութ չըկա։
բ Ափսոս մի քիչ գութ չըկա սրտիդ մեջ։
Այլ էջի վրա Վկա է սրտիս դողը,
Ես դեռ չեմ տեսել։


1894
Ո՛Չ, ԷԼ ԵՐԳԵԼ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂ ԵՍ
(էջ 354)
Ինքնագրի մշակման պատկերը
2 ա [Թարմ, հոտավետ, բուրավետ],
բ Ամբողջ բուրմունք ու գարուն,
3 ա [Չհասկացան] — ինչո՞ւ այնպես
բ Ու չիմացան — ինչո՞ւ այնպես
6 ա Ծաղիկները ոսկեվառ,
բ Ծաղիկները [բուրավետ],
7 ա Ու չիմացան — ինչպես [այնպես]