Jump to content

Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/517

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Բարի բախտ տա դրան թող Տեր,
Որ չլինի գրող—տերտեր,
Մի խոսք—ինչ որ հերը ունի —
Եվ ոչ մինը թող չըլինի]։


1904
<ԷՔՍՊՐՈՄՏ>
(էջ 396)
1—4 Գ ձեռ․ Դարձյալ փայլեց Սասնա գըլխին
Ազատության դրոշակ,
«Կեցցե՛ Հայրենիք» գոչելով
Բարձրացըրին աղաղակ։
5—16 Գ ձեռ․ չունի։
9—12 Բ ձեռ․ չունի։
18 Բ ձեռ․ Հեռու ափեն Նեղոսի,
19 Բ ձեռ․ Խումբ է գալիս երկրեն…
21 Գ ձեռ․ Սուր, հալածանք, բանտ, բռնություն
25—28 Բ ձեռ․ չունի։
27 Գ ձեռ․ Կեցցե՛ ծերուկ Մայր Հայաստան,


1905
«Ну, господа! ԱՅՍՈՒՀԵՏԵՎ…»
(էջ 398)
Բ ինքնագրի մշակման պատկերը
7 ա [Խնդրեմ] այստեղ հարցը փակել
բ Պետք է այստեղ հարցը փակել
12 ա [Քաղքից] մոտիկ [է] այնքան,
բ Ինչո՞ւ [քաղքից] մոտ է այնքան,
14 ա Հինգերորդում թոլ կանի ցած]
բ Հինգերորդից ներքև կածի